દયાનો કોઈ ધર્મ નથી. ધર્મ સાંકળા પાટા જેવો છે પણ દયા એ ખુલ્લા આકાશ જેવી છે.
જે જીવ જન્મે છે તેનું મૃત્યુ તો નિશ્ચિત જ છે.પરંતુ અકાળે કોઈની હત્યા કરવી એ યોગ્ય નથી.
જો તમારી થાળીમાં કોઈ મૃત પશુ નો આહાર તરીકે ઉપયોગ થતો હોય તો તમને શાંતિ અને પ્રેમની વાતો કરવાનો કોઈજ હક નથી.
હું તમને હિંસા કરવાનું તો ના જ શીખવું કેમકે હું પોતે પણ તેમાં વિશ્વાસ નથી કરતો.હું તો તમને ફક્ત એટલુંજ શીખવી શકું કે જે ત્યાં કદી માથું નમાવવું નહિ જ્યાં તમે તમારા જીવનની કિંમત દાવ પર લાગી જતી હોય.
આપણે માંસ મચ્છી ખાવાની ,પ્રાણીઓમાંથી બનેલી વસ્તુઓ પહેરવાની કે મનોરંજન ના હેતુ માટે પ્રાણીઓનો ઉપયોગ કરવાની જરૂર નથી.આની પાછળ નો હેતુ ફક્ત આનંદ મનોરંજન અને સગવડ જ છે જેના કારણે બચાવ કરી શકાય નહિ.
જેન ઓસ્ટેન જેટલું સરળતાથી શિષ્ટાચારવિષે લખી શકે છે તેટલું જ સરળતાથી હું હિંસા વિષે લકી શકું છું .હિંસા અને તેના પ્રત્યે ની આ ઘેલછા આપણા સમાજના ઘડતરનો પાયો હલાવી નાખે છે,જો આપણે આમ થતું નહિ અટકાવીએ તો આપણું ભવિષ્ય અંધકારમય છે.
કુલ માંસનો પાંચમો ભાગ જીવલેણ રોગની સ્થિતિમાં માર્યા ગયેલા પ્રાણીઓમાંથી મેળવવામાં આવે છે
પ્રાણીનું માંસ સીધા ઘણા પીડાદાયક અને ઘૃણાસ્પદ રોગોને જોખમમાં મૂકે છે. સ્ક્રુફુલા, જે પોતાને ભોગ બને છે અને મૃત્યુનો સ્રોત નથી માનતો, માંસ ખાવાની ટેવને કારણે તેના મૂળ કારણને આ કારણ આપ્યો છે. તે એક વિચિત્ર હકીકત છે કે સ્ક્રોફ્યુલા શબ્દ સ્ક્રોફ પરથી આવ્યો છે. કોઈની પાસે સ્ક્રોફ્યુલા છે તેવું કહેવું છે કે તેને અથવા તેણીને “સ્વાઈન અનિષ્ટ” છે.
માંસ ખાવું દાંત માટે ખરાબ છે. તેનાથી સંધિવા થાય છે. તે ક્રોધ અને તેની સાથે સંકળાયેલ ભાવનાઓને સ્થાન આપે છે.
અહિંસક વ્યવસાય એ એક વ્યવસાય છે જે મૂળભૂત રીતે હિંસાથી મુક્ત છે અને તેમાં શોષણ અથવા અન્યની ઇર્ષ્યા શામેલ નથી.
પ્રકૃતિ સંરક્ષણમાં વિશ્વના નિવાસસ્થાનોનો સમાવેશ થાય છે.
તે મોટા અને નાના બધા જીવનનું સન્માન અને રક્ષણ કરે છે.
જંગલોની કાપણી પક્ષીઓ, પ્રાણીઓ અને ફૂલોને નુકસાન પહોંચાડે છે, તે મનુષ્ય પર પ્રતિકૂળ અસર કરે છે.
ચરખા અહિંસાનું પ્રતીક છે, જેના પર બધા જીવન, જો તે વાસ્તવિક જીવન બનવું હોય, તો તે આધારિત હોવું જોઈએ.
એક માતા પોતાના જ જીવનનની જેમ બાળકના પણ જીવનનું રક્ષણ કરે છે.દરેક જીવના આ વિચારોને સ્વીકારો.
આ શાણપણનો પરાક્રમ છે: કંઈપણ મારવા નહીં. હત્યા ન કરવાના સંદર્ભમાં આદાનપ્રદાનના સિદ્ધાંતમાંથી કાયદેસર નિષ્કર્ષ હોવાનું જાણો. તેમણે જીવંત માણસોને ખસેડવું કે નહીં, નીચેથી અને પૃથ્વી પર ઇજા પહોંચાડવી જોઈએ. આને નિર્વાણ કહેવામાં આવ્યું છે, જેમાં શાંતિ શામેલ છે…
એક સાચા સાધુએ એવો આહાર ના આરોગવો જોઈએ કે જે તૈયાર કરવા માટે કોઈ પણ જીવની કતલ કરવામાં આવી હોય.તેઓએ આવા અભક્ષ્ય ખોરાક નો ઉપયોગ થયો હોય એવા આહારનો ત્યાગ કરવો જોઈએ.આ પ્રકારનો કાબુ તેમની શક્તિઓ વધારવા મદદરૂપ થશે. જો તેમને જરા પણ શંકા હોય તો એવો આહાર ના જ લેવો.જે વ્યક્તિ પોતે આત્મા ની સાધના માટે અને ઇંદ્રિયોને વશમાં કરવા માટે આ માર્ગે નીકળ્યા છે તેઓને ક્યારેય કોઈ પણ જીવની કતલ કરીને ખાવાનો હક જ નથી.
સજીવ જીવોને ઇજા પહોંચાડ્યા વિના માંસનું ઉત્પાદન શક્ય જ નથી.જીવો ની હત્યા કરનારા માટે સ્વર્ગના દ્વાર કેવી રીતે ખુલ્લા હોય?તેથી માંસાહારનો ત્યાગ જ યોગ્ય માર્ગ છે.
બંધક પ્રાણીઓને ખરીદો અને તેમને સ્વતંત્રતા આપો.કસાઈ સાથે અને માટે વિવાદ કરવો પડે તે પણ સરાહનીય જ છે. ચાલતી વખતે જંતુઓ અને કીડીઓની સંભાળ રાખો.પર્વતના લાકડા અથવા જંગલમાટે આગ થી સાવચેત રહીને કાપો,પર્વત પાર જાળ નાખીને પક્ષીઓને પકડવા ના જશો.કે પાણીમાં માછલીને ઝેર ખવડાવા પણ નહિ,જે બળદ તમારું જ ખેતર ખેડે છે એને કસાઇને ના વેચશો.
કીડીના દરના કાણાં પાસે હંમેશા કોઈ એવું વિશ્વાસપાત્ર માણસ હોવો જોઈએ કે જે ખોરાક પાણી અનાજ ખાંડ મૂકે.તમારી શક્તિ પ્રમાણે ખોરાક લેતા પહેલા અને પછી કુતરા બિલાડી પક્ષીઓને એવું જોઈએ,
અબુ હુરૈરાના જણાવ્યા પ્રમાણે ભગવાનના દૂતે કહ્યું, “રસ્તા પર મુસાફરી કરનાર એક વ્યક્તિને ખૂબ તરસ લાગી પછી તે કુવમાં ઉતાર્યો.અને પાણી પીધું .જયારે તે ઉપર આવ્યો ત્યારે તેણે જોયું કે એક ખુબ તરસ્યો કૂતરો ભેજ વાળી જમીન ચાટી રહ્યો હતો.ત્યારે એના મનમાં વિચાર આવ્યો કે આ પણ એટલી જ તરસથી પીડાઈ રહ્યો છે.જેટલો હું પીડાતો હતો.તેથી એ ફરી વખત કુવામાં ઉતાર્યો અને પોતાના બૂટમાં પાણી ભર્યું.જે પોતાના દાંત ની મદદથી પકડી ને કુવામાં થી બહાર આવ્યો અને કૂતરાને પાણી પાયું.પ્રભિ તેના આ કૃત્યથી ખુબ ખુશ થયા અને બધા પાપો માફ કરી દીધા.
કોઈએ કહ્યું, “ભગવાનના દેવદૂત, પછી આપણે આપણા પ્રાણીઓ માટે કરેલા સારા કાર્યોને બદલો આપીશું?”
“બદલો મળશે,” તેણે જવાબ આપ્યો, “જે કોઈને પણ પાણી આપે છે તેનું હૃદય કોમળ હોય છે.”
કોઈએ કહ્યું, “ભગવાનના દેવદૂત, પછી આપણે આપણા પ્રાણીઓ માટે કરેલા સારા કાર્યોને બદલો આપીશું?”
“બદલો મળશે,” તેણે જવાબ આપ્યો, “જે કોઈને પણ પાણી આપે છે તેનું હૃદય કોમળ હોય છે.”
મુસ્લિમ ક્યારેય ઝાડ રોપતો નથી અથવા જમીનની ખેતી કરતો નથી, અને પક્ષીઓ અથવા માણસો અથવા પ્રાણીઓ તેમાંથી ખાય છે, પરંતુ તે તેમના તરફથી દાન છે.
કુદરતના સાન્નિધ્ય માં દુનિયાના તમામ જીવોના રહેઠાણોનો સમાવેશ થાય છે.કુદરત નાના મોટા તમામ જીવોનું એક જ સરખું સન્માન અને રક્ષણ કરે છે.